1953-2003….Elli yıllık bir dönemin İstanbul şiirleri…İstanbul, insanı yaşama zorlayan bir kent. Göğü, güneşi, suyu, toprağı, denizi, insanı ile…İstanbul kendisine ayak uyduramayanlarla uğraşmaz. Ona sevecenlikle yaklaşırsanız, sizi sütlek memeli bir ana gibi bağrına basar. Çünkü İstanbul hep sevilmek ister; kuma kaldırmaz. Kendisini sevmeyenler umurunda değildir. Kafa tutmaya kalkarsanız, sizi kısa zamanda yutar.Bu şiirler, İstanbul sevdalısı bir yürekle yazılmış, hilesiz, hurdasız, birebir şiirlerdir.