Gece bastırınca Hamidiye Kürtlerinden hiçbiri uyumadı. Hiçbiri ağzına bir lokma ekmek koymadı. Hepsini cayır cayır yakan bir intikam ateşi basmıştı. Kimsenin ağzını bıçak açmıyor, gözyaşlarını içlerine akıtıyor, sabahı iple çekiyorlardı. Öfke kabarmıştı, kin büyümüştü. Yüz kadar komitacı yitiren ermeni tarafında ise tam bir zafer havası yaşanıyordu. Kendi kayıpları olsada, Hamidiye’ye unutamayacağı ağır bir yenilgi yaşatmış, ermenilerin gücünü dost düşman herkese göstermişlerdi…