“Abdülkadir Paksoy, toplumcu bir şair; aynı zamanda lirizmi iyi kullanıyor. Üretken. Geçiş dönemi şairi. Kültürel çatışmaların şairi. Aynı zamanda destansı anlatımdan şiirsel olanaklar kullanmayı amaçlayan bir şair. Ve bence en önemlisi, Kadir, bir şiir emekçisi. Şiiri; bir insanı, bir resmi, bir çiçeği sevdiği kadar sever. Başka birinin şiirini okuduğu zaman gözlerinin içi parıldar. Şiir emekçisi olmanın önemli ölçütlerinden biri budur. Herkes şiir emekçisi olamaz…”