“Abdülkadir Paksoy, toplumcu bir şair; aynı zamanda lirizmi iyi kullanıyor. Üretken. Geçiş dönemi şairi. Destansı anlatımdan şiirsel olanaklar çıkarmayı amaçlayan bir şair. Ve bence en önemlisi, Kadir, bir şiir emekçisi. Şiiri; bir insanı, bir resmi, bir çiçeği sevdiği kadar sever. Başka birinin şiirini okuduğu zaman gözlerinin içi parıldar. Şiir emekçisi olmanın önemli ölçütlerinden biri budur. Herkes şiir emekçisi olamaz…”Behçet Aysan(Arka Kapak)On sekiz gün oldu, size anlatacaklarımın oluşuna.On sekiz gündür, denizini yitirmiş bir ırmak dolanıpduruyor içimin bozkırlarında. Sözcükler öfkeli,koklayamıyorum; kalemim kızıl kor, dokunamıyorum; kapkara bir hançer sapladılar sırtıma; bununla yaşayacaksın, diyorlar; nasıl yaşarım, anlayamıyorum.Sönüyor çocuk sesleri, karanfil çığlıkları….Söze nereden başlamalı, bilemiyorum.20 Temmuz 1993, Ankara