Hem kendini hem de tabiatı bilişsel olarak araştıran bir şairdir Mai Văn Phấn, (…) şiiri samimi bir şiirdir. (…) Bize, hayalimizi içine yerleştirebileceğimiz ve içinde özgürce dola-şacak küçük ve anlık resimler bulur. Anın algısı bilinçledir. Eskiler buna “ibn’ül vakt” (zama-nın evladı) derler. İşte bu konuda Mai Van Phan son derece başarılıdır. Kesilen bir otun acısını duyan insan, kuşkusuz son derece duygu algıları açık ve zarif bir kişidir. Bir içgörü uzmanı olarak, insanın en bilinmedik nesnesi olan kendini araştırma yolunda önemli bir noktada durmaktadır.Müesser YeniayYên Tử Dağının ÇiçeğiDağın tepesinde çiçekleniyorŞiddetli rüzgârlarda sakinDeğişimin bulutları altında.Yüz yıl önceBuda Kral Trần Nhân TôngGeçerken eğdi başınıSen ve benGeçerken eğiyoruz başımızıÇocuklar daEğiyorlarBaşlarınıDağdan inerkenKüçük bambu kamışlarını tutanHacılarla karşılaşıyoruzBütün gözler yukarı bakıyorÇiçeği köklerinden yakmak için odunları yığdığımızda.