Hüzünlü türkülerimize konu olmuş yitirilmiş diyardır Yemen. Eseri satın alırken tamda bu hüznü hissederek elime almıştım kitabı. Okurken türkülerimizde olduğu gibi yine hüzünlenecek, geçmişe bir selam gönderecektim. Ama olmadı. Olmadı, çünkü Yemen’i nasıl kaybettiğimizi belgelerle anlatma iddiasındaki kitap sadece akademisyenlerin, eski Türkçe ile haşır neşir olanların anlayacağı bir dille kaleme alınmış. Hayatım boyunca ender olarak okuduğum kitabı bırakma hissi uyanmıştır bende. İşte bu hissi duyduğum ender kitaplardan biridir bu eser. Kitabın oluşması için arşivleri didik didik eden yazarlarının emeğine saygım var. Ancak önsözde Yemen’in Cumhuriyetin kurulma aşamasında nasıl görmezden gelinerek yalnız bırakıldığı iddiasını günümüz diline çevirerek okuyucuya aktarıyoruz diyen yazarlara, satırlardaki dil günümüz Türkçesi ise bu yaşıma kadar yüzlerce kitap okumuş biri olarak ben Türkçe bilmediğim için okurken hiçbir şey anlamadım diyebilir ve özür dilerim. Eline bir lügat alıp cümleleri oluşturan kelimelerin % 70’inin anlamına bakarak Yemen valisinden TBMM’ye gönderilen mektupların içeriğini anlama kâbusunu yaşamak isteyenlere “Buyurun benim kâbusum bitti size kolay gelsin” diyebilirim…