Kategori: Tarih
Yazar: Mevlanzade Rıfat
Yayınevi: Avesta Basın Yayın
Sürgün Hatıralarım
Tanıtım Bülteni
Gazeteci, yazar ve siyaset adamı olarak, yaşadığı dönemin en önemli entelektüellerinden biri kabul edilen Mevlânzâde Rıfat (1869-1930), Süleymaniye Kürtlerindendir. Fikirlerinden dolayı yaşamının uzun bir kesitini sürgünlerde geçiren Rıfat, İttihat ve Terakki’nin oligarşik iktidarından ve çoksesliliği bastıran tutumundan duydugu rahatsızlığı yazı ve beyanatlerında dile getirerek, ittihatçı zihniyeti sert bir şekilde eleştirir. Bu nedenle İttihat ve Terakki Partisi yetkilileri tarafından fişlenerek kara listeye alınan Rıfat, ölümle tehdit edilir. Nihayet, 31 Mart Vakası başgösterdiğinde, olaylarda parmağı olduğu gerekçesiyle, İstanbul Divan-ı Harb-ı Örfi tarafından on yıl sürgün cezasına çarptırılır. Mevlânzâde Rıfat’ın sürgünlerle dolu düşünce ve eylem hayatı, 1930’da Suriye’de ölmesi ile noktalanır.Osmanlı’nın son dönemlerinden Cumhuriyet’e kadar meydana gelen gelişmelerde çok önemli roller üstlenmiş olan Mevlânzâde Rıfat’ın, Kürtlerin Osmanlıdaki durumuna ilişkin sosyo-politik görüşlerini en temel anlamda, birbirini takip eden iki ana evreye ayırmak mümkündür. Bunlar Osmanlıcılık ekseninde savunduğu Âdem-i Merkeziyetçi anlayış ile Bağımsız Kürdistan düşüncesidir. Önceleri, Kürtlerin temel haklarını; Osmanlı döneminin modern Kürt hareketinin kurucularından olan Bedirxan ailesi fertleri, özellikle de Kamiran ve Celadet Bedirxan kardeşler gibi, Osmanlı çatısı altında arayan Mevlânzâde Rıfat, daha sonraları bu Osmanlıcı politik görüşten vazgeçerek Kürt bağımsızlıkçılığı fikrine doğru evrilmiştir.Kürt düşün hayatının iz bırakan bir aktörü olan Mevlânzâde Rıfat ve döneminin önemli Kürt şahsiyetlerine dair canalıcı bilgiler içeren elinizdeki kitap Osmanlının son dönemi ve Kürt literatürü açısından oldukça çarpıcı ve zengin bilgiler içermektedir.
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Bir gazetecinin 1900’lerin başlarında yaşadığı olaylar ve sürgün hayatı kendi ağzından anlatılmış; bu açıdan önemli bir kitap. Okunmasını öneriyorum.
12. sayfasında “kitabın orjinal nüshası atatürk kitaplığı’nın istanbul kitaplığı bölümünde AG_00375 numaralı demirbaşı olarak kayıtlıdır” diyor. keşke diline dokunmadan meraklıların igisine arzedilseydi. o zaman daha ikinci ağızdan dinler gibi kitap okumak zorunda kalmaz ve yazarın bizzat kendisine kulak vermiş olurduk. böyle kitaplar sadeleştirilirken aslında biraz de ihanete uğruyor.önemli bir kitap elbet… ama insan “sadeleştirilmiş” olmasına takılmadan edemiyor doğrusu…