“Döşeriz dünyaya gece gündüz/ Hünerli ellerimizle ışığını acının/ Aydınlanır kıyı bucak, kör kuyu/ Bir sincap çevikliğiyle tırmanırız direklere/ Silmişiz yüreklerimizden korkuyu…” böyle diyor Atilla Aşut, ‘Acının Külrengi’ adını verdiği kırk yılın şiirlerinden oluşan kitabında. ‘Acının Külrengi’ni Aşut, 1982 yılında Mamak Cezaevi’nde yazmış ve on üç yıl sonra bu şiir ‘Gerçek Sanat Dergisi’nde yayımlanmış. Yazarın kırk yıllık şiir birikimini biraraya getirdiği bu kitap ‘Trabzon’da Bir Zenci’, ‘Yaralı, Bungun, Tutsak’, ‘Şiirin Rengi’ ve ‘Şaire Ve Hayata Dair’ adı altında toplam dört bölümden oluşuyor. Aşut’un ‘Kar Yağmış Avucuma Lapa Lapa’, ‘Menekşeli Acılar’, ‘Öylesine Bir Aşk Şiiri’ gibi duygu yoğunluklu, doğaya ve insana dair şiirleri yer alıyor ‘Acının Külrengi’nde. Aşut, kitabının hikayesini “…Şiir ecesini görücüye çıkarmadan, öbür yazılarımı okura sunmak gelmedi içimden. Şiire tanıdığım bu ayrıcalık nedeniyle kendisine haksızlık etmişsem, ‘Bay Düzyazı’ beni bağışlasın,” sözleriyle anlatıyor.