Bu kitabı okumanın en güzel tarafı,yaşantımızdan sanki bir parça bulmamız ve bunun sonucun da insanları daha iyi anlamamızı ve sevmemizi gerekli kılıyor.

kitap oldukca akıcı bir dille yazılmıs. fakat diger arkadaslarında soyledigi gibi sonu düşünüldügü gibi bitmiyor. sevmedig tekdüze ilişkisine devam eden helene sıradan biriyle evleniyor. aşkıyla evlenemiyor yani ama emile zola nın okunması gereken bir yazar oldugunu düşünüyorum. hoşunuza gidecegini tahmin ediyorum

Öncelikle yorum yazarken kitabı anlatmak yerine eleştirmenin çok daha iyi olacağını diğer yorumcu arkadaşlarıma iletmek isterim. Çünkü Zola’nın öyle akıcı bir üslubu var ki bir sonraki sayfadaki olayları (ki olaydan çok durum olmasına rağmen) bile merak ederken, sonunu öğrenebilmek için sabır dilediğim bir kitap. Hani kitap vardır, son sayfalara yaklaştıkça daha da yavaş okumaya başlarsınız, daha az okumaya başlarsınız, hiç bitmesin istersiniz, çünkü içindesinizdir artık onun kopamazsınız kolay kolay, bitince bile kaldırmazsınız hemen rafa, arada bakarsınız, seversiniz, bağlanırsınız kitaba, içindeki yaşama, insana… İşte öyle bir roman.