hayattan hayat dilenen,anlamını göstermesini bekleyen Ömer’in çektiği psikolojik işkenceleri ve yaptığı felsefi yorumları…Tipik bir Necip Mahfuz anlatımı;psikoloji ve felsefe ve tabi siyaset içiçe…Ömer hayatı iyice anlamsız bulmaya başlar,hiçbir şeyden zevk alamaz hale gelir.doktor arkadaşı ona kilo vermesini tavsiye eder.kilo vermiştir ama iç sıkıntıları da gitgide artmaktadır.artık eşi bile ona yabancı gelmektedir. önceleri bu halden kurtulmak için başka gönül ilişkilerine girer.ailesini terkeder.ama aradığı şeyi bu iişkilerde de bulamaz insanlardan uzağa gider,inzivaya çekilir…Yazarın okuduğum iki kitabında da bir anlam arayışı var,her ne kadar ortada bir olay olsa da,bu olaylar sanki yazarın felsefi düşüncelerini aktarabilmesi için birer aracı gibi.yani olaylar feslefeden beslenmiyor da felsefe olaylardan besleniyor gibi.ayrıca bir adamın kurulu düzenini bozup, günübirlik ilişkilere girmesinde nasıl bir anlam arayışı olur,bunu da anlamış değilim.bence bu arayışı gönül ilişkilerinde değil de başka bir mecrada yapsaydı kitap,daha özgün ve ilginç olurdu, daha lezzet alınarak okunabilirdi.