Yazar ODTÜ Sosyoloji mezunu başarılı bir öğrenciymiş, sevdiğim bir arkadaşım için özel bir insan, özel bir can.. 09.02.2009 günü aramızdan ayrıldı, uzakta ama bir o kadar yakındaydılar.. Ben ertesi gün öğrendim durumu, kitaptan haberim yoktu ama siparişlerime ekliyorum hemen.. O arkadaşımın ruhunu anlamak için onun için özel bir insanı, bir kaybedilişi, bir ruhu daha gözlemlemek zorunda hissediyorum kendimi.. Bundan sonra anlamı olur mu bilmiyorum ama yine de dünya bu kadar güzelken, yaşanılası onca güzellik varken, neden hala birbirimizi kırıyoruz sorusunun cevaplarını bulurum belki, umudum bu yönde.. Peki ama neden elimizi uzatınca dokunacak kadar yakınken yapamıyoruz bunu sevdiklerimize.. Lütfen kaybetmeden bilelim değerlerini.. Hiç huyum değildir okumadığım bir kitabı önermek ama bu sefer buna değeceğini hissediyorum.. Nefes´ten Ses´e giden yolda, lütfen bir aşinalığınız daha olsun hayata dair.. Hep, sevgiyle Ozan.. Işıklar içinde uyu!