şu anda hayatta olan Hoca Efendi’nin bu kitabını okurken “acaba böyle bir hayat yaşanır mı?” diye çok düşündüm.Kitabın her tarafında sabrı gördüm, fedakarlığı, sevgiyi, azmi, kul hakkına riayeti…. yani sosyal bir hayatı, islamın evrensel boyutta yaşanılırlığını gördüm. Bir vitrinde gördüğü elbisenin aynısını sadece eşini memnun etmek için dikmesi, yine hanımını memnun etmek için gördüğü sivri topuklu bir ayakkabıyı alışı,şama gidip gelirken çektiği çilelere sırtında taşıdığı kitapları da ortak edeişi,öğrendiklerini hemen öğretecek birini bulup öğretmesi…yani hayatın ta kendisini gördüm bu kitapta.Kitab yazacağı zaman hatta ourken ders çalışırken masasından hiç çay ve de çiçek eksik etmemesi beni hala etkiler.