Kitabı okumayı düşünenlere iki tavsiyem var: (1)Öncesinde Kitab-ı Mukaddes’i (mümkünse hem Eski Ahid’i hem de Yeni Ahid’i) okusunlar. (2) Bir önceki yorumu (Özlem Y. tarafından yapılmış olanı) kesinlikle dikkate almasınlar. İlk tavsiyem gerçekte kitabın ne gibi bir temele dayandığını öğrenerek satır arası anlamları kaçırmamanızı sağlamak için, özellikle Luka, Matta, Markos ve Yuhanna’nın yaptığıyla sevgili Saramago’muzun yaptığı arasında pek de fark olmadığını görmenize yarayacak bu. İkinci tavsiyemin sebebi ise bir romanın gerçekliğinin nerede başlayıp nerede bittiğini çok iyi kavrayamadığını düşündüğüm arkadaşın (Özlem Y.) romanda anlatılanları sahiden İsa’nın başından geçenler olduğu sanısına sizin de kapılmanızı engellemek. Bana göre bu kitapta anlatılanların Eski Ahit’te (Tevrat) anlatılan Davut hikayesinden hiçbir fazlalığı yok. Biraz da romanın içeriğinden bahsedeyim: Bir kez müthiş eğlenceli bir üslupla yazılmış tanrıbilimsel yorumlar var, tanrının varlığı yokluğu sorunu değil bizzat kendisi ve eylemleri sorgulanıyor, kadir-i mutlak bir tanrının gönderdiği felaketlerin sorumlusu da olması gerektiği alttan alta hissettiriliyor okura. Kim ne der bilmem ama sadece tanrı, şeytan ve İsa’nın kayıkta yaptığı sohbet için okunmaya değer buluyorum ben.. Alın, okuyun ve düşünün…