Çığlık taşlıdağ, yani itirafçının iç hesaplaşmaları çok başarılı bir şekilde yansıtılmış Ülsever tarafından.Öyle ki kızabiliyorsunuz, dünü bırak önüne bak diye, bunu becerememesine kızıyorsunuz.Ama bunu da izah ediyor ülsever, “bazen rahat insanı rahatsız eder” diyerekten.Klasik bir polisiye kitap değil bu, “katil kim” gibisinden bir soru kesinlikle yok. öyle bir iddiası da yok zaten. “Aşkın polisiye hâli” tanımlaması uygun görülmüş.Kitapla ilgili tek eksik, mekân tasvirlerine hiç girilmemesi, bunun yerine ülsever doğrudan sokak, cadde veyahut bina, lokanta isimlerini vermeyi seçmiş. tabi bu da bahis edilen yerler ile ilgili bilgisi olmayan okura pek bir imgeleme yapma şansı bırakmıyor.Kurgusu ve anlatımı başarılı bu kitabın ardından Cüneyt Ülsever’e ait diğer polisiye romanlarını da okumaya karar vermek en olası sonuç.