Örgüt yapısı, örgütsel alanda sıklıkla incelenen bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Klasik ve Neo-klasik Yönetim Yaklaşımının egemen olduğu dönemlerde araştırmacılar tüm örgütlerde ve her durumda geçerli olabilecek “en iyi örgüt yapısı”nı araştırmışlardır. Bu yaklaşımlar örgütü kapalı bir sistem olarak değerlendirmiş ve her yerde geçerli belirli ilkelere uyulması durumunda mükemmel bir örgüt yapısına ulaşılabileceği fikri benimsenmiştir Modern Yönetim Teorisi ile örgütler, sistem yaklaşımı temelinde değerlendirilmiş, Klasik ve Neo-Klasik Yönetim anlayışının kapalı sistem görüşünün aksine çeşitli koşullardan etkilenen “açık bir sistem” olarak ele alınmıştır. Durumsallık yaklaşımı çerçevesinde yapılan araştırmalarla da her durumda ve koşulda geçerli olabilecek “tek en iyi örgüt yapısı” fikri yerini, belirli durum ve koşullarda başarılı olabilecek örgüt yapılarının olabileceği fikrine bırakmıştır.