Said Emre’nin asıl adı Sadeddin olup aslen Aksaraylıdır. 13. yüzyılın son yarısı ile 14. yüzyılın ilk yarısında yaşamıştır. Molla Sadeddin, Hacı Bektaş-ı Velî’yi tanıyana kadar Aksaray medreselerinde dört yüz talebeye ders okutmuştur. Bir Kayseri seyahati esnasında Hacı Bektaş’ı tanıyıp ona bağlanmıştır. Bundan sonra on sekiz yıl Hacı Bektaş-ı Velî’nin yanında kalacaktır. Bu sırada Hacı Bektaş’ın en önemli eseri olan Makâlât-ı Arapçadan Türkçeye tercüme etmiştir. On sekiz yılın sonunda Hacı Bektaş-ı Velî onu İçel bölgesine göndermiştir. Bundan sonra Hacı Bektaş’ın ölümüne kadar Said Emre, İçel bölgesinde Bektaşilik sûfî geleneğini temsil etmiştir. Hacı Bektaş-ı Velî’nin ölümünden sonra onun büyük halifelerinden ve Germiyan bölgesinde faaliyet gösteren Koluaçık Hacım Sultan’a bağlanmış, sonraki hayatını Germiyan ilinde geçirmiştir.Osmanlı belgelerine göre, Uşak’ın yüz kilometre batısında Manisa’nın Kula ilçesine bağlı Sarnıç Köyünde, Said Emre adına bir vakıf ve zâviye kaydı ile Şeyh Said Emre adına bir mezar bulunmaktadır. Buna göre Said Emre, Hacı Bektaş-ı Velî’nin vefatından sonra, Germiyan ilinde yaşamış ve mezarının bulunduğu mekânda vefat etmiştir. Hacı Bektaş-ı Velî, Molla Sadeddin’e Yunus Emre tarzında şiirler yazdığı için, ona “Said Emre” adını vermiştir. Mehmet Fuad Köprülü’nün tespitine göre Said Emre, Yunus Emre’nin en yakın takipçisidir. Öyle ki Said Emre’nin şiirleri, Yunus Emre’nin şiirleri arasına karışmıştır.