Yazarın, Şark İstiklal Mahkemesi Savcısı olması kitabı daha çekici kılıyor. Kitabın soğuk bir kapağı ve konusu var gibi gelebilir ama konuya meraklı olanların, araştırmacıların çok yararlanacakları bir eser. 1957’de Dünya gazetesinde tefrika olarak yayınlanan eserin bazı Osmanlıca kelimeleri olmasıyla beraber dili de oldukça akıcı. Savcı’nın Şeyh Sait’i sorgulaması, sorgu sırasındaki konuşmalar, Şeyh Sait’in tavırları, isyanın tertipli ve intizamlı olması ve isyanın dayandığı gerekçenin Kürtçülükten daha çok devletin laik sistemi uygulama çalışmalarının olduğu anlatılıyor. Örgeevren; “tertipçilerin maksat ve gayesi tastamam bir Kürt milliyetçiliği, Kürt devleti ve hükümetçiliği olmaktan başka bir şey değildi!” diye açıklasa da cumhuriyetin laisizm uygulamaları da Şeyh Said’in gösterdiği isyan gerekçeleri arasında.Fethi Paşa hükümetinin istifası, yerine İsmet Paşa hükümetinin kurulması, Takrir-i Sükûn ve Hıyanet-i Vataniye Kanunu, muhalefetin meseleye daha ılımlı yaklaşımı, Atatürk’ün gelişmeler karşısında “bu bölgedeki derebeylik gelenekleri ortadan kaldırılmalıdır” görüşü ve isyan önderlerinin dış devletlerden destek arayışı işlenen konular arasında. İyi okumalar…