İbnülemin Mahmud Kemal Türk kültür hayatının en önemli şahsiyetlerinden biridir. Bu çok değerli kitap da 19. yüzyıl Osmanlı tarihine dair en önemli başvuru kaynaklarındandır. Okuması gayet kolay, sıkmayan, hoş bir üslubu vardır. Yazar kitapta sadrazamlar ve olaylar hakkında kendi kişisel kanaatlerini de ifade eder. Kitapta yeralan Fuad Paşa’ya dair anekdotları gülümseyerek hatırlıyorum. Tevfik Paşa’nın son yılları hakkında yazdığı şu güzel satırları da burada alıntılamak isterim:”Faide ümmid edilen mukbillerin -pervane gibi- etrafında dolaşmak ve istifade me’mul olmayan müdbirlerden uzak dolaşmak maatteessüf pek eski adetimiz olduğıçün kuşe-i inzivaye çekilen paşayı ancak üç beş kimse -pek seyrek olarak- ziyaret ederdi. Son zemanlarda onlar da ayaklarını kesmiş olacaklar ki bir vaz’ı hazin ile “sizden başka beni kimse arayub sormuyor, semtime oğramıyor. Siz vefakarsınız, vefatımdan sonra da beni unutmayacağınızı ümmid ediyorum” dedi. Pek müteessir oldum. “Lutfu iltifatınızı gördüğüm içün yaşadığım müddetçe efendimizi unutmayacağıma, şayed sonraya kalırsam namınızı daima rahmetle yad edeceğime emin olunuz” dedim. Şimdiye kadar va’dimde hulf etmedim ve etmeyeceğim.”