Tahsin Yücel’in özenli türkçesi kitabı okutuyor ama bunu roman olarak nitelendirmemek gerekir. Karakterleri zayıf ve sığ; bıktırıcı tekrarlar anlatımı basitleştirmiş; üç kuşağın kaleminden okuduğumuz tümcelerin aynı güncel türkçeyi ve uslûbu kullanmaları ve 80 yıllık bir anlatı zamanının son evresinde teknolojinin sunduğu olanaklardan yararlanmanın akıl edilememesi (turnitin.com diye bir şey var) inandırıcılığı zayıflatıyor. Yazarın bilinçli tercihimi acaba bu diye düşünürken, tam da kitapta hicvedilen anlamadığımız metinlerde derin anlam arama arayışına girişme tuzağına mı düşüyorum diye sorguladım. Adı intİhalle anılan ve kitapları satılsa da özellikle gramer bozukluğu yüzünden okunamayan yazarların ve bu kitapları okumadan çvgüler kaleme alan eleştirmenlerin inceden hicvedildiği bir yergi bu kitap. Bir ad vermediği kalmış, o kadar açık okların kime isabet ettiği. Ben upuzun bir eşleştiri yazısı olarak gördüm