Gazalinin İslam özelinde dini düşünce anlayışının ufkuna ördüğü yüksek duvarı ( Filozofların tutarsızlğı “Tehâfütü’l-felâsife” ) İbn Rüşt bu eseriyle çok net ve açık bir şekilde yıkmış ve hatta öyle bir duvarın olamayacağını ortaya koymuştur.Gazali ” Vahiy bize yeter , akla ihtiyacımız yok ” derken İbn Rüşt ” Aklın olmadığı yerde Vahyin hiç bir işe yaramayacağını” ortaya koymuştur. Batılı düşünürler bu eser ışığında düşünce sistematiklerini değiştirmişler ve ardından rönesanslarını kurabilmişlerdir. Doğuda ise Gazal’nin fikri öne cıkarılmış ve bilim ile , akılla ulaşılabilecek sonuçlar gereksiz ve önemsiz kabul edilmiş, İbn Rüşd’ün bütün eserleri yakılış ve kendisi dinsiz olarak kabul edilerek okullarda eserlerinin mukayese için bile okunması yasaklanmıştır. Sonuç sadece gazete haberlerinden dahi izlenebilir.